วันอาทิตย์ที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2552

แซวเป็นนกชนิดหนึ่ง



เป็นก้าวหนึ่งของลมที่พัดขึ้นและลงตามกระแสของอิสระภาพทางใจ

ไม่ได้ยินดีกับสิ่งที่เอื้ออาทร ห่วงหา อย่ากำหนดชีวิตที่พริ้วก่อนถูกบิดเต็มกลืน สะอื้นเต็มกำลัง ระหว่างความฝันและสิ่งที่เราเห็นตัวเป็นๆ แบบปัจจุบัน นานๆ หรือว่านานแสนนานก็พอจะคืบคลานไปได้ แว่วสำเนียงจากแม่ลูกจันทร์หน้าสองของไทยรัฐ อ่านแล้วขอยืมเค้ามาหน่อย นิดนึงนะ ผมขอเป็นหลาน แกวๆ แซววันละหน่อย อย่าน้อยใจเจียว นิดเดียว คงไม่ถึงขนาดขืนจนต้องกลึงเกลียวใหม่ นะ สา-วัตร+จนท.การเงิน


หมวดวชิรา

พักนี้ไม่รู้ไปพักไหน .. เจ้าของปริญญาหลายใบ ..หลายๆ คน เข้าใจในความอุตสาหะ ท่าน คงไม่ว่ากันที่ในแต่ละวันมีคนกวนเวลาอันแสนสง่า โทรถามหาสารทุกข์-สุกๆ ดิบๆ ความคืบศอกของสถานการณ์ อย่าว่ากันเด้อ น่อง..ท่องไว้ พระท่านว่า"ให้สุขแก่ท่าน สุขนั้นถึงตัว"